em. prof. dr hab. Jerzy Szacki

Prof. Jerzy Szacki urodził się w Warszawie w 1929 r. Historyk idei i socjolog, związany z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie ukończył studia na Wydziale Filozoficznym (1952 r.), doktoryzował się (1959 r.) i uzyskał habilitację (1965 r.). Od 1973 r. profesor nadzwyczajny, od 1987 r. – profesor zwyczajny. Od 1999 r. jest emerytowanym profesorem UW. Członek rzeczywisty PAN od 1998 r.

W latach 1967-1968 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Nauk Społecznych UW, od 1981 r. do 1983 r. – Dziekana Wydziału Filozofii i Socjologii UW, od 1968 r. do 1999 r. kierował Zakładem Historii Myśli Społecznej w Instytucie Socjologii UW. Obecnie jest profesorem Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej.

Odbył wiele staży zagranicznych, m. in. w Paryżu, Oxfordzie, Waszyngtonie, Wiedniu. Wykładał gościnnie m. in. w: College de France, Szkole Nauk Społecznych przy IFiS PAN, szkołach letnich New School for Social Research w Nowym Jorku, Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Przez wiele lat zasiadał w Zarządzie Głównym Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, w latach 1972-1976 był jego przewodniczącym. Członkostwo w: Radzie Głównej Szkolnictwa Wyższego (1 kadencja), Komitecie Badań Naukowych (1 kadencja), Centralnej Komisji ds. Stopni Naukowych i Tytułu Naukowego (3 kadencje), zasiadał w Prezydium PAN, był też Przewodniczącym Komitetu Socjologii PAN. Jest również członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i członkiem-założycielem Towarzystwa Popierania i Krzewienia Nauk.

Ważniejsze publikacje książkowe: Ojczyzna, Naród, Rewolucja (1962), Durkheim (1964), Kontrrewolucyjne paradoksy (1965), Tradycja (1971), Spotkania z utopią (1980), Historia myśli socjologicznej (1981, 1983), Znaniecki (1986), Dylematy historiografii idei oraz inne szkice i studia (1991), Liberalizm po komunizmie (1994). Jest także autorem i współautorem wyborów tekstów, przekładów prac innych autorów, artykułów i recenzji.

Prof dr hab. Jerzy Szacki uzyskał Nagrodę FNP w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych za fundamentalne dzieło Historia myśli socjologicznej, stanowiące całościowy i oryginalny wykład dziejów pojmowania zjawisk życia społecznego.

Nagrodzone dzieło Historia myśli socjologicznej (2002) jest jedną z bardzo niewielu w światowej literaturze prób obszernego i pogłębionego przedstawienia głównych kierunków myśli socjologicznej od jej starożytnych początków aż po lata ostatnie. W odróżnieniu od większości opracowań jest to historia myśli socjologicznej, nie zaś socjologii jako takiej czy też jedynie tworzonych przez socjologów teorii, autor uwzględnia bowiem, z jednej strony, liczne koncepcje powstałe przed powstaniem socjologii, z drugiej natomiast poświęca dużo uwagi treściom socjologicznym zawartym w dziełach filozofów, myślicieli politycznych oraz przedstawicieli innych niż socjologia nauk społecznych.

O wyjątkowym charakterze książki decyduje też to, że będąc w pewnym stopniu encyklopedią myśli socjologicznej, zawiera jednocześnie propozycję typologii stanowisk i próbę ustalenia, które z nich okazały się najbardziej wpływowe i żywotne.

Dzięki znacznym zmianom redakcyjnym dokonanym przez autora, lecz również z racji licznych uzupełnień i uwzględnienia koncepcji najnowszych, obecne wydanie książki, w 21 lat po jej pierwszej edycji, jest wydaniem całkowicie nowym.