prof. dr hab. inż. Andrzej Jajszczyk
Urodził się w 1952 r. w Dęblinie.
Profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Specjalizuje się w sieciach i węzłach telekomunikacyjnych.
Stopnie zawodowe i naukowe: magistra inżyniera (1974), doktora (1979) i doktora habilitowanego (1986) uzyskał na Politechnice Poznańskiej. Od roku 1994 jest profesorem. Przez wiele lat był związany z Politechniką Poznańską, zapoczątkowując tam badania w dziedzinie telekomutacji. Prace badawcze prowadził także za granicą, m.in. przez rok w University of Adelaide w Australii, dwa lata w Queen’s University w Kanadzie i pół roku w Ecole Nationale Supérieure des Télécommunications de Bretagne we Francji. Jest autorem bądź współautorem 10 książek i dwóch rozdziałów w książkach, ponad 240 artykułów naukowych, a także 19 patentów w zakresie telekomutacji, szybkich sieci telekomunikacyjnych i zarządzania sieciami.
Kierował bądź kieruje polskimi zespołami w kilkunastu projektach badawczych Unii Europejskiej. Jest ekspertem Komisji Europejskiej w obszarze telekomunikacji. Był konsultantem producentów, operatorów i agencji rządowych w Polsce, Australii, Kanadzie, Francji, Indiach, Niemczech i Stanach Zjednoczonych.
W latach 2006-2007 był dyrektorem regionu Europa, Afryka i Bliski Wschód Institute of Electrical and Electronics Engineers Communications Society, a w styczniu 2008 został wybrany na wiceprezesa tego stowarzyszenia. Przez kilka lat był redaktorem naczelnym amerykańskiego czasopisma IEEE Communications Magazine, które wprowadził na pierwsze miejsce listy filadelfijskiej wśród wszystkich światowych czasopism w obszarze telekomunikacji.
Prof. Jajszczyk otrzymał Nagrodę Fundacji na rzecz Nauki Polskiej za wybitny wkład w rozwój technik budowy Internetu nowej generacji. Szczególnie ważne dla rozwoju supersieci, jaką jest Internet, są budowa szkieletowych sieci optycznych o ogromnych przepływnościach, a także różnorodne sieci dostępowe. Od tych, niewidocznych dla użytkowników sieci technik zależy jej skuteczne, szybkie i niezawodne działanie. W pracach nad ich rozwojem, prowadzonych przez tysiące naukowców i inżynierów na całym świecie, wielką rolę odegrał Laureat Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Przyczynił się do uporządkowania teorii telekomunikacji przez pionierskie prace w zakresie budowy węzłów szybkich sieci telekomunikacyjnych, w tym sieci optycznych, dotyczące wykorzystania komutatorów scalonych w węzłach sieci telekomunikacyjnych, efektywnych algorytmów sterowania i nowej klasy pól komutacyjnych. O randze jego osiągnięć i ich oddziaływaniu na naukę na całym świecie świadczy choćby fakt, że pojęcia „pola komutacyjne Jajszczyka? (Jajszczyk?s network), czy „algorytm Jajszczyka? (Jajszczyk?s algorithm) są używane w teorii telekomunikacji. Działalność naukowa Laureata ma również ogromne znaczenie dla praktyki telekomunikacyjnej, głównie w zakresie zapewniania niezawodności sieci optycznych i ich odporności na uszkodzenia, automatycznej płaszczyzny sterowania sieciami optycznymi, czy gwarantowania jakości usług świadczonych przez sieci będące podstawą Internetu.
