prof. dr hab. Stanisław Lech Woronowicz
Urodził się w 1941 roku w Wiłkomierzu na Litwie. Studiował na Wydziale Matematyki i Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1963 r. Stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w 1968 r. za pracę Przestrzenie kauzalne. W 1972 otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych na podstawie pracy Podstawy aksjomatycznej kwantowej teorii pola. Tytuł profesora nadzwyczajnego nauk fizycznych uzyskał w 1977 r. W latach 1977-1984 był prodziekanem i dziekanem Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1991 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego nauk fizycznych. W latach 1993-1996 był kierownikiem Katedry Metod Matematycznych Fizyki tegoż uniwersytetu. Obecnie pracuje w Instytucie Matematyki PAN. Od 1993 r. jest ponadto przewodniczącym Rady Naukowej Centrum Fizyki Teoretycznej PAN.
W latach 60. zajmował się aspektami matematycznymi teorii kwantów i aksjomatycznej kwantowej teorii pola. Ukoronowaniem tego okresu była rozprawa habilitacyjna o podstawach aksjomatycznych teorii pola. W latach 70. przedmiotem jego zainteresowań naukowych były algebry operatorów w ogóle, a zastosowania teorii Tomity w szczególności. Jednym z nich była teoria stanów biernych, dzięki której można było powiązać drugą zasadę termodynamiki z algebraicznym opisem stanów równowagi.
Od początków lat 80. do chwili obecnej w jego pracy dominuje zainteresowanie teorią grup kwantowych. Badania te przyniosły mu zasłużony rozgłos i uznanie. Przez niektórych autorów jest uważany za jednego z trzech współtwórców tej teorii. Teoria grup kwantowych od 10 lat jest najbardziej rozwijającym się działem fizyki matematycznej, mogącym przynieść nowe, o podstawowym znaczeniu, modele matematyczne teorii fizycznych. Prof. S. Woronowicz jest w istocie autorem pierwszej pracy na ten temat. W referacie przedstawionym na International Conference on Mathematical Physics (Lozanna, 1979) pt. Pseudospaces, Pseudogroups and Pontriagin Duality (Springer Lecture Notes in Physics, vol. 116, 1980) podał on zasadniczą ideę zastąpienia przemiennej C* algebry funkcji na zwartej przestrzeni topologicznej – która tę przestrzeń w pełni charakteryzuje – przez algebrę nieprzemienną, stanowiącą dualny opis przestrzeni względnie grupy nieprzemiennej. Praca ta zawiera podstawowe idee i definicje, ale nie jest ilustrowana przykładami. Analizie takich konkretnych przykładów, kwantowym deformacjom grup i przestrzeni, poświęcone są prace prof. S. Woronowicza i jego uczniów z lat 1982-1993, w sumie około 20 publikacji zamieszczonych m.in. w Communications on Mathematical Physics, Publication of Research Institute for Mathematical Science Kyoto University, Inventiones Mathematicae, Letters in Mathematical Physics. Jego prace na temat grup kwantowych są cytowane przez wielu wybitnych matematyków, a także przez fizyków. Na podkreślenie zasługuje podjęcie przez prof. S. Woronowicza tematu deformacji kwantowych grup niezwartych, takich jak grupa E (2) ruchów euklidesowych płaszczyzny i grupa Lorentza. Grupy niezwarte są równocześnie trudniejsze do badania i ciekawsze ze względu na zastosowania w fizyce.
Prof. S. Woronowicz prowadzi współpracę naukową m.in. z Institute for Advanced Study w Princeton, Centr de Physique Theorique CNRS w Marsylii, Universit Calude Bernard w Lyonie, Universit Aix-Marseille, Zentrum for Interdisziplinare Forschung w Bielefeld, Institut for Theoretische Physik ETH w Zurychu, Research Institute for Mathematical Study Kyoto University. Prof. S. Woronowicz był promotorem 4 prac doktorskich. Jest laureatem wielu nagród, m.in.: Nagrody Młodych Polskiego Towarzystwa Matematycznego (w 1964 r.), Nagrody im. Stefana Banacha Polskiego Towarzystwa Matematycznego (w 1972 r.), Nagrody Sekretarza Naukowego PAN, Nagrody Ministra Edukacji Narodowej III i II stopnia, Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (w 1989 r.)
Laureat Nagrody FNP ’93 w dziedzinie nauk ścisłych za prace dotyczące grup kwantowych i ich związków z C* algebrami.
Cały dorobek Laureata cechuje się wysoką jakością i oryginalnością podejmowanych badań, o czym świadczą m.in. liczne zaproszenia do prowadzenia wykładów za granicą i wygłaszania referatów plenarnych na konferencjach międzynarodowych. Dotyczy to m.in. tak prestiżowych spotkań, jak kongresy International Association of Mathematical Physics (Marsylia i Swansea). Wygłosił też referaty na dwóch międzynarodowych kongresach matematyków: w Warszawie (1983) i Kyoto (1990). W roku akademickim 1990/1991 prowadził cykl wykładów na Uniwersytecie w Lyonie i na ETH w Zurychu. Dowodem uznania, jakim cieszy się prof. S. Woronowicz, jest częste cytowanie jego prac, także w monografiach. W tomie Science Citation Index za rok 1990 znajduje się aż 67 odnośników do jego prac. W następnych latach było ich jeszcze więcej: w 1991 – 147, w 1992 -180.
