prof. Harald Weinfurter

Profesor Harald Weinfurter ukończył fizykę na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu (1983 r.),  gdzie obronił  też swój doktorat (1987). W latach 1991-1999 pracował na  Uniwersytecie w Innsbrucku (w grupie Antona Zeilingera), gdzie uzyskał Habilitację w 1996 roku. Tam nawiązała się współpraca z M. Żukowskim. Od 1999 roku jest profesorem na wydziale fizyki Uniwersytetu Ludwiga Maksymiliana w Monachium (LMU) i jednocześnie pracuje  w Max Planck Institute for Quantum Optics (MPQ) . Laureat licznych nagród i wyróżnień naukowych: APART-fellowship Austriackiej Akademii Nauk (1996), Kohlrausch-Award Austriackiego Towarzystwa Fizycznego (1996), START-award Austriackiego Rządu (1998), Dr. Otto Seibert-science-award Universytetu w Innsbrucku (1998), Philip Morris Award (2003), Descartes-Award of the European Union (2004). Od 2010 roku jest stypendystą prestiżowego programu Max-Planck-Fellows. Jego zainteresowania badawcze obejmują przede wszystkim eksperymenty dotyczące podstaw mechaniki kwantowej, w szczególności: kwantowej interferometrii wielofotonowej, kwantowego splątania, nierówności Bella, kwantowej komunikacji i przetwarzania informacji, kwantowej kryptografii i metrologii. Profesor Weinfurter jest autorem ponad 150 prac naukowych, z których wiele opublikowanych zostało w najważniejszych czasopismach naukowych (Nature i Science, Physical Review Letters oraz Nature Physics/Photonics). W latach 2004-2008 był członkiem rady wydawniczej czasopisma Journal of Modern Optics A, a od 2003 roku zasiada w komitecie redakcyjnym serii ?Quantum Optics? wydawnictwa Springer.